6.

Dzisiaj coś ode mnie na sam początek! :) Notki nie było od ponad miesiąca jeśli się nie mylę :c Przepraszam za to baaaardzo! Ale nic, już jest! Miałam wielki problem z napisaniem jej, nie mogłam się zabrać za napisanie jej i na dodatek wena wyjechała do Angli :( Rozdział krótki, jednak jak na to co nie mogłam napisać to jestem zadowolona :)

Rozdział z dedykacją dla Demetrii i KarliNs55 za nominację ;) Dziękuję dziewczyny <3

To ... 6 kom = nowy rozdział? (tym razem spróbuję szybko napisać :D)

Pozdrawiam Ciocia :3
PS Dziś tak inaczej z dwóch perspektyw, nie wiem czy to się powtórzy,ale ... na razie jest XD

PERSPEKTYWA STEPHENIE

Weszliśmy do pokoju chłopaka. Był strasznie jasny, przeważała biel z lekkimi dodatkami fioletu. Czułam się trochę dziwnie, ale zignorowałam to i wyrwałam swoją dłoń z uścisku Justina.

- Mamy robić projekt! – wrzasnęłam z udawaną irytacją, nie wiedzieć dlaczego byłam zadowolona z takiego przebiegu spraw.

Chłopak zaśmiał się pod nosem i pokręcił głową.

- Sama się zgodziłaś, a teraz masz pretensje. Mamy cały tydzień…

- Chłopie, znam cię dopiero jeden dzień, a babka od biologii kazała mi robić z tobą projekt. Ciesz się, że zgodziłam się robić go w twoim domu. Nie przyszłam tu się bawić …

Chłopak skinął głową i uśmiechnął się chytrze. Złapał mnie znów za rękę i usadowił na łóżku. Otworzył szafkę koło telewizora, który stał naprzeciwko łóżka. Szperał w płytach, zauważyłam, że miał tam kilka swoich.

‘’Samouwielbienie’’- pomyślałam i prychnęłam pod nosem. Wstałam z łóżka i podeszłam do okna. Miał basen w ogródku, zawsze taki chciałam. Naszła mnie ochota by popływać, ale zaraz odpędziłam od siebie tę myśl. Cudem zgodziłam …

- No właśnie! Czy ja się zgodziłam ? – co on w sobie takiego ma, że jak jestem przy nim to tracę kontakt z samą sobą.

- To co chcesz pooglądać? – uśmiechnął się , pokazując tym szereg białych zębów. Pokręciłam zrezygnowana głową i już miałam protestować kiedy Justin zatkał mi usta ręką i szepnął.

- Cichutko. Pooglądamy film i nic się nie stanie…

-Ale ..

-Cii.. usiądź. – Nakazał i uśmiechnął się szelmowsko. Podszedł znów do szafki i kontynuował przerwaną czynność. Obserwowałam jak uważnie ogląda każdą płytę i analizuje każdą po kolei sprawdzając jaki film się na niej znajduje. Nie wiem dlaczego, ale postanowiłam, że będę siedzieć cicho. Oglądniemy ten pieprzony film, jak zdążymy to możliwe, że zaciągnę go do pracy nad projektem. Potem pójdę spokojnie do domu i już nigdy się nie zgodzę na robienie u niego żadnej pracy. NIGDY!

PERSPEKTYWA JUSTINA

Jest słodka jak się złości. Nie wiem co skierowało mnie do zaciągnięcia jej do oglądnięcia filmu. Może to, że mnie zainteresowała. Jest inna od wszystkich. Nie klei się do mnie jak rzep. Jako cel wziąłem sobie poznanie jej i mam zamiar go spełnić. Postanowiłem, że oglądniemy horror. Wybrałem ‘’Kronika Opętania’’. Nie oglądałem jeszcze, a to będzie idealna okazja.

- Lubisz horrory?- zapytałem.

- Mhm, uwielbiam. – odpowiedziała niewzruszona.

- W takim razie zgadzasz się na ‘’Kronikę Opętania’’?

- Jakbym się nie zgodziła to i tak byś włączył…

- Jak ty mnie dobrze znasz!

- No wiesz, jestem twoją fanką tak naprawdę i zaraz się na ciebie rzucę!

- No to dawaj mała! – zaśmiała się głośno i skrzywiła teatralnie. Nie pobiegła w moją stronę, ale rzuciła się na łóżko za nią. Założyła ręce na kark, miałem zamiar iść położyć się koło niej, ale odgoniłem tę myśl i włożyłem płytę do napędu. Usiadłem na ziemi przed telewizorem, ale po chwili poczułem, że ktoś zakrywa mi oczy. Uśmiechnąłem się pod nosem.

- Teraz ja się tobą pobawię. – usłyszałem szept tuż koło mojego ucha. Steph nachyliła się nade mną, zamknęła oczy i pocałowała w nos. Chwilę później poczułem lekkie uderzenie w głowę. Pokręciłem głową i gwałtownie wstałem by po chwili zaatakować Stephenie łaskotkami.

- Zostaw! Proszę nie! – krzyczała i jednocześnie śmiała się. Wyglądało to komicznie. – Już dość...! Film!

Posłusznie zostawiłem ją i położyłem się obok. Stephenie położyła głowę na moje ramię i zacząłem oglądać film.

GODZINĘ PÓŹNIEJ (perspektywa Justina)

Usłyszałem krzyk i błysk flesza. ‘’O nie!’’ pomyślałem ‘’Paparazzi!’’ Nie mogą jej zobaczyć! Odwróciłem głowę i zobaczyłem Steph pogrążoną w śnie. Nie będę jej budzić, zostanie na noc i nic się nie stanie, najwyżej na mnie nawrzeszczy. Zasłoniłem wszystkie zasłony i udałem się do kuchni, zgłodniałem w czasie filmu, a popcorn jednak nie wystarczył. Pomyślałem gdzie się położę na noc, Stephenie śpi w moim łóżku, a jakby mnie rano zobaczyła obok siebie mógłbym się żegnać z życiem. Położę się na sofie w salonie, ale pójdę jeszcze ją przykryć.

PERSPEKTYWA STEPHENIE

Otworzyłam oczy i zobaczyłam białą firankę. Nie byłam w swoim pokoju z pewnością . Dopiero po chwili dotarło do mnie gdzie jestem i co tu robię.

- Justin! – krzyknęłam. Byłam trochę przerażona, mama mnie zabije. Nie wie gdzie byłam, a jak się dowie, że byłam u Justina Biebera oszaleje. Ona nienawidzi gwiazd show-biznesu.

Zeszłam z łóżka i zbiegłam na dół. Zastałam tam Justina śpiącego na kanapie. Jednak nie spał ze mną, trochę mi ulżyło. Potrząsnęłam go lekko za ramię.

- Daj spać kobieto. – usłyszałam ciszy pomruk. Nie maiłam serca go obudzić więc skierowałam się do kuchni. Zrobię śniadanie. Mój brzuch domagał się sporej dawki pożywienia.

Zajrzałam do lodówki, trochę było mi głupio grzebać tak komuś po domu, ale się mówi trudno. Muszę się go zapytać dlaczego mnie nie obudził.

Postanowiłam zrobić kanapki, tylko to teraz przyszło mi do głowy. Uwielbiałam siedzieć w kuchni i przygotowywać różne posiłki, więc zrobienie śniadania było dla mnie samą przyjemnością.

Usłyszałam ziewnięcie, zerknęłam do salonu i zobaczyłam, że Justin się już obudził.

- Czemu mnie w nocy nie obudziłeś? – zapytałam chłodno.

- Paparazzi stali pod domem, jakbyś stąd wyszła nie miałabyś życia. – odpowiedział szybko.

- Ja już nie mam życia. – odpowiedziałam ponuro, popatrzył się na mnie pytającym wzrokiem.- Moja mama. – wyjaśniłam szybko i uśmiechnęłam się delikatnie.

- Kanapki? – zapytał i podbiegł do mnie. – Mniam! Czuję się jakbym wieki nie jadł!

- To wcinaj! – zaśmiałam się i wzięłam kanapkę.